ΚΟΥΤΕΛΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ MSc ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ- ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ

Το τυχερό φουλάρι που θα φορέσουμε στη συνέντευξη για δουλειά. Η φωτογραφία των παιδιών στο πορτοφόλι μας. Το μενταγιόν που δεν αποχωριζόμαστε. Η γαμήλια πρόσκληση στο έπιπλο της κρεβατοκάμαρας. Τα παραπάνω αποτελούν παραδείγματα μεταβατικών αντικειμένων των ενηλίκων-τα αντίστοιχα λούτρινα αρκουδάκια της παιδικής ηλικίας- και λειτουργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Δημιουργούν ένα ασφαλές πλαίσιο σε καταστάσεις άγχους, μας προσφέρουν θαλπωρή και οικειότητα σε ένα στρεσογόνο και αφιλόξενο περιβάλλον.  Η χρήση των μεταβατικών αντικειμένων (λούτρινο παιχνίδι, κουβερτούλα, κούκλα ή οτιδήποτε άλλο) εμφανίζεται κατά τον τέταρτο με δωδέκατο μήνα της ζωής του παιδιού και είναι πολύ σημαντική για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη. Η προσκόλληση που δημιουργείται στο συγκεκριμένο αντικείμενο του προσφέρει ανακούφιση όταν βιώνει δυσφορία από τον αποχωρισμό με τους γονείς του και το βοηθάει να ανεξαρτητοποιηθεί. Μαθαίνει να αυτο-καθησυχάζεται και να μην είναι πλήρως εξαρτημένο από του

Η εμπειρία του ατόμου που πάσχει από κρίσεις πανικού είναι, αναμφισβήτητα, πολύ δύσκολη. Πολλές φορές βιώνεται σαν ένα τσουνάμι που παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του, αφήνοντας τον πάσχοντα ανήμπορο να αντιδράσει και να έχει κάποιον έλεγχο της κατάστασης. Όμως δεν πρέπει να αγνοούμε το βάρος εκείνων που συντροφεύουν ένα άτομο με κρίσεις πανικού.  Παρακολουθείτε το σύντροφό σας να ταλαιπωρείται, να δείχνει διαρκώς φοβισμένος για μια επικείμενη κρίση, να αποσύρεται από πολλές δραστηριότητες και υποχρεώσεις. Αναρωτιέστε πώς μπορείτε να βοηθήσετε χωρίς να γίνετε βάρος. Κάποιες φορές νιώθετε συμπόνια, άλλες απογοήτευση για την έλλειψη προόδου ή για την άρνησή του να δεχτεί βοήθεια, ματαίωση για την αδυναμία σας να τον βοηθήσετε, θυμό εξαιτίας συμπεριφορών που δεν καταννοείτε και που περιορίζουν την καθημερινότητά σας, ενοχές για το θυμό σας, άγχος και φόβο για το τί θα ακολουθήσει. Μπορεί να νιώθετε ψυχικά εξουθενωμένοι γιατί επωμίζεστε τα βάρη του σπιτιού (τα έξοδα, τη φροντί

Η εφηβεία αποτελεί ένα ιδιαίτερο μεταβατικό κομμάτι του ψυχισμού , ένα πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή. Πρόκειται για μια προσπάθεια απογαλακτισμού από τις γονεϊκές φιγούρες και απόκτησης μιας αυτόνομης προσωπικότητας . Η αγωνιώδης πορεία κατανόησης του Εγώ θέτει στον έφηβο υπαρξιακά ζητήματα : πώς μπορεί να υπάρξει ως μια ξεχωριστή οντότητα, μη εξαρτημένος από την οικογενειακή προστασία, ποιές είναι οι επιθυμίες του, πώς εκφράζει λόγο. Η εγκόλπωση αλλεπάλληλων αλλαγών, ψυχικών και σωματικών βιώνεται με μεγάλο άγχος.  Ο έφηβος έρχεται αντιμέτωπος με ορμές και επιθυμίες πρωτόγνωρες και μη διαχειρίσιμες, με πιο ορατές τις αλλαγές στο σώμα αλλά και με μια αδιόρατη ανάγκη προσδιορισμού- διαμόρφωσης ταυτότητας , η οποία επιλύεται με τη διαδικασία της ταύτισης και της εξιδανίκευσης. Η ανακάλυψη καινούριων προτύπων που καθρεφτίζουν τις πτυχές του εαυτού του έως ότου συγκροτήσει τη δική του ταυτότητα ανακουφίζει την αίσθηση απειλής και κινδύνου που ενέχει η αποκ