Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γνωσιακή Αναλυτική Θεραπεία


Η Γνωσιακή Αναλυτική Θεραπεία (CAT) αποτελεί σύνθεση αναθεωρημένων γνωσιακών και ψυχαναλυτικών θεωριών. Θεραπευτής και θεραπευόμενος επεξεργάζονται από κοινού σκέψεις, συναισθήματα, συμπεριφορά σε συνειδητό και ασυνείδητο επίπεδο και δίνουν έμφαση στην ποιότητα της σχέσης τους.

Σχετιζόμαστε έχοντας συγκεκριμένες προσδοκίες για την αλληλεπίδρασή μας με τον άλλο, γιατί από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας μαθαίνουμε σε κάποιες συγκεκριμένες διαδικασίες ρόλων με τους γονείς μας/ το οικογενειακό περιβάλλον/τους  φροντιστές μας (π.χ. καταπιεστικοί γονείς – αντιδραστικό παιδί), τις οποίες αναπαράγουμε σε όλες τις επόμενες σχέσεις μας . Η συσχέτιση με τους γονείς εσωτερικεύεται και σταδιακά εμπλουτίζεται με εμπειρίες, σκέψεις, συναισθήματα.

 Στο θεραπευτικό δωμάτιο εξετάζουμε την ανάπτυξη και διατήρηση δυσλειτουργικών ρόλων (=επαναλαμβανόμενων δυσλειτουργικών μοτίβων) στις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι θεραπευόμενοι προκαλούν/ εκμαιεύουν ασυνείδητα συγκεκριμένους ρόλους από τον θεραπευτή. Αν στο ρεπερτόριο ρόλων τους υπάρχουν δυσλειτουργικά κομμάτια, αυτά θα αναδυθούν και στη θεραπεία, στη σχέση με τον θεραπευτή. Οι ίδιοι ρόλοι αναδύονται και ακολουθούνται σε έναν φαύλο κύκλο που δεν επιτρέπει να αλλάξουν το σενάριο της ζωής τους αν δεν πάρουν εξωτερική βοήθεια (θεραπευτής). Μελετάμε πώς δημιουργήθηκαν και πώς δυσχεραίνουν τη ζωή οι δυσλειτουργικές διαδικασίες ανταποδοτικών ρόλων.  Αφού αποκτήσουμε επίγνωση των προβληματικών διαδικασιών, έπειτα στοχεύουμε στον ανασχηματισμό τους και συνεπαγόμενα στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Μέσα από την κοινή προσπάθεια και τη συνεργασία θεραπευτή-θεραπευόμενου στο εδώ και τώρα (=στη δυναμική που δημιουργείται στο θεραπευτικό δωμάτιο) διερευνούνται τα προβληματικά πρότυπα και αντικαθίστανται σταδιακά από υγιείς ρόλους, οι οποίοι ενισχύονται διαρκώς από τον θεραπευτή. Χτίζεται σταδιακά ένας εαυτός εμπλουτισμένος με καινούριους, αποτελεσματικούς ρόλους. Ένας ολοκληρωμένος εαυτός όπου ο θεραπευόμενος μπορεί να βρει μόνος του τη διέξοδο από τις εγκλωβιστικές καταστάσεις που τον δυσκόλευαν. Τελικός στόχος είναι η υιοθέτηση των υγειών προτύπων και αυτού του διαφορετικού τρόπου συσχέτισης πέρα από τη θεραπευτική σχέση. 



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Βιογραφικό Σημείωμα

Είμαι απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Σπουδών και κάτοχος Άδειας Άσκησης Επαγγέλματος Ψυχολόγου (αριθμ. Πρωτ. 4883/18-09-2009). Είμαι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην Κλινική Ψυχολογία του Leiden University στην Ολλανδία. Η ειδίκευσή μου στην ψυχοθεραπεία έγινε στο Ινστιτούτο Γνωσιακής Αναλυτικής Θεραπείας, με βάση το Γνωσιακό Αναλυτικό Μοντέλο και τον Διαλεκτικό Εαυτό.  Παρακολούθησα το μετεκπαιδευτικό σεμινάριο με θέμα «Κλινική Ψυχοπαθολογία» του Ε.Π.Ι.Ψ.Υ και της Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών – Αιγινητείου Νοσοκομείου. Καθώς και το ε τήσιο μετεκπαιδευτικό σεμινάριο "Έγκαιρη Παρέμβαση στην Ψύχωση" του ίδιου φορέα. Συνεχίζω να παρακολουθώ τις επιστημονικές εξελίξεις στην ψυχολογία σε συνέδρια, ημερίδες και σεμινάρια. Εργάστηκα για 8 χρόνια στην Εταιρία Προαγωγής Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιών και Ενηλίκων «Ίρις» (Ψυχαργώς Β’ Φάση) και στην ΜΚΟ "Κλίμακα" . Κύρια απασχόλησή μου ήταν η εκμάθηση κοινωνικών

Ζώντας στα όρια: Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας

Άτομα με οριακή διαταραχή προσωπικότητας περιγράφουν τον ψυχισμό τους σαν μια διαρκή ταλάντευση από το απόλυτο κενό στην έκρηξη συναισθημάτων και σκέψεων. Ζουν στα όρια, ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη ψύχωση. Όλα βιώνονται στον υπέρτατο βαθμό, δεν υπάρχουν ήπιες καταστάσεις και διαρκώς εναλλάσσονται. Η αστάθεια διατρέχει όλες τις πτυχές της ζωής τους: τη συμπεριφορά τους, την εικόνα του εαυτού τους, τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, τα συναισθήματά τους. Γι’ αυτό και δεν έχουν μια συγκροτημένη αίσθηση εαυτού, μετατοπίζονται διαρκώς, νιώθοντας πως δεν έχουν ταυτότητα και καθορίζονται από τις διαθέσεις του άλλου. Ο ετεροκαθορισμός τους αποτελεί γι’ αυτούς τεράστιο βάρος. Έχουν ανάγκη να γαντζωθούν από τον άλλο για να νιώσουν ότι υπάρχουν, καταλήγοντας να τον εξιδανικεύουν ώστε να συνεχίσουν να βρίσκουν λόγο να είναι εξαρτητικοί μαζί του. Ο φόβος της εγκατάλειψης είναι αυτός που πυροδοτεί ένα φαύλο κύκλο εξιδανίκευσης- υποτίμησης. Η οποιαδήποτε αντίδραση με αρνητικό πρό

Η επαφή με το συναίσθημα στην ψυχοθεραπεία

-Θυμάμαι πως με τους γονείς μου δεν είχαμε ιδιαίτερη επαφή. Ο καθένας ήταν αποκομμένος στο χώρο του. - Πώς αισθάνεσαι για αυτό; -Ήταν πολύ απασχολημένοι με διάφορες υποχρεώσεις. Ο πατέρας μου δούλευε πολλές ώρες, η μητέρα μου είχε να αναθρέψει εμένα και την αδελφή μου. Τους καταλαβαίνω. Το παραπάνω ερώτημα («πώς αισθάνεσαι») μοιάζει τόσο απλό και όμως η απάντηση του μας φέρνει αντιμέτωπους με πολλά ελλείμματα και οδυνηρές πραγματικότητες. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι θεραπευόμενοι δυσκολεύονται να περιγράψουν το συναίσθημά τους. Αποφεύγουν ασυνείδητα την άμεση επαφή με την εσωτερική τους εμπειρία, περνώντας αυτομάτως στο κομμάτι της λογικής επεξεργασίας. Στην παραπάνω απάντηση, ο θεραπευόμενος επεξηγεί τους λόγους της απόστασης με τους δικούς του, τους δικαιολογεί, αλλά δεν περιγράφει πώς αισθάνεται. Αυτή η απάντηση συγκαλύπτει, συγκρατεί. Κρύβει οδύνη για το χρόνο που διήνυσε μόνος του. Θυμό για το χώρο που δεν του έδωσαν ώστε να μοιραστεί μαζί τους τις επιθυμίες του, τ